Een onverwachte Augustus

Een Toonladder van Verwachtingen

Augustus begon voor mij met een flink wat van muzikale plannen. De bewerking voor saxofoonkwartet van een compositie van Gabriel Fauré lag klaar om afgerond te worden. Samen muziek maken met mijn echtgenoot lag in het verschiet, een project dat sinds het afgelopen jaar wachtte op een kans om opgenomen te worden. We zouden het dit keer echt klaar krijgen voor de herfst, zodat er in de post-productie geen haast zou zijn.

Disclaimer: ik maak wel eens gebruik van ChatGPT om mijn blog vorm te geven. ChatGPT brengt mij op ideeën en geeft structuur aan mijn blogs (zodat ik vervolgens weer alles anders kan doen xD). Maar soms zijn de koppen te komisch om te vervangen.

Een Onverwacht Crescendo

Terwijl ik bezig was met de voorbereidingen van de opnames, zoals de bladmuziek klaarmaken, klonk er een ander muzikaal aanbod in de verte. Een advertentie voor een dirigentenclinic bij het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest (NJFO) trok mijn aandacht, maar de inschrijving was helaas al gesloten. Echter, werd ik een maandje later gebeld door het NJFO met de mededeling dat er een plek plotseling vrijgekomen was. Ik greep de kans om deel te nemen aan de clinic met beide handen aan.

Een Nieuw Pad van Ervaringen

In een oogwenk werd mijn focus verlegd van een partituur van slechts een paar instrumenten (en wat wijnflessen) naar verschillende partituren voor fanfareorkest. Met slechts een week om me voor te bereiden, heb ik mijn hele planning om moeten gooien om goed voor de dag te komen. De opnames thuis moesten even wachten, want ik stond op het punt om een week lang ondergedompeld te worden in wat feitelijk een repetitieweek was voor twee concerten later die week. En wat voor een week!

Nog nooit had ik voor zo’n groot orkest gestaan. En dan spreek ik ook nog eens over een van de beste fanfares in Nederland. Dat alleen al was een ervaring op zich. Daarnaast heb ik flink wat tips gekregen van coaches Danny Oosterman (Conservatorium van Amsterdam) en componist Rob Goorhuis. Niet alleen tijdens de sessies van mijn eigen dirigeren, maar ook tijdens de sessies van collega-dirigenten. Op deze tips kan ik nog lang teren. De komende maanden ga ik hier flink mee aan de slag.

Die week waren er eigenlijk drie afsluiters: allereerst de donderdagavond (17 augustus 2023) op de Koemarkt in Purmerend. Ik heb My Way van Frank Sinatra mogen dirigeren, waarbij de titel toch wel een beetje symbool staat voor mijn eigen carrièrepad (het is echter nog láng niet klaar ;)). Dat optreden was een thuiswedstrijd, aangezien ik in Purmerend geboren en getogen ben. Een heel bijzondere avond dus! De tweede afsluiter was het concert van het NJFO in de Bullekerk in Zaandam. Helaas heb ik die middag niet mogen gedirigeerd, maar het concert was heel mooi om te luisteren, en ook de voorrepetitie was wederom interessant om mee te maken.

De echte afsluiter voor mij, was op vrijdagmiddag, toen ik Caesar en Cleopatra van Gerard Boedijn mocht dirigeren in de repetitieruimte. Ik heb toen alles erin gestopt dat ik kon. Dat voelde fantastisch.

Les uit de Maatwisseling van Augustus

Groeien door Uitdaging

De dirigentenclinic was kwam voor mij als geroepen. Ik kon de uitdaging heel goed gebruiken in mijn groei als dirigent (helemaal nu ik op dit moment geen vaste aanstelling heb bij een orkest). Met bekwame docenten aan mijn zijde ontdekte ik dat ik meer in mijn mars had dan ik had durven dromen. De snelheid waarmee ik me aanpaste en me vol stortte op de voorbereiding van de clinic leerde me dat onze capaciteiten vaak dieper gaan dan we denken, vooral wanneer we uit onze comfortzone treden.

Conclusie: Een Nieuwe Symfonie van Ervaringen

Terwijl augustus ten einde loopt, besef ik dat mijn verwachtingen zijn veranderd. De dirigeerstok die ik een week lang hanteerde, symboliseert de kracht van verandering en aanpassing. Mijn arrangeerwerken en opnameplannen zijn uitgesteld, maar wat ik in ruil daarvoor heb ontvangen is van onschatbare waarde.